doodsbenauwend

Bijgewerkt: 17 juli 2025

Maar eens op een ochtend tilde Guus Boevers, die graag zijn hond tegen ons ophitste, het monster in zijn beide sterke armen op en kwam er zoo mee op den vijver. Gillend vluchtten wij langs alle kanten weg, als een bende verschrikte musschen. Boevers, proestlachend, zette zijn hond midden op de ijsvlakte neer en schreeuwde: Ala, Baron, pak ze! Het was een doodsbenauwend oogenblik.

Cyriël Buysse - De roman van den schaatsenrijder