United States or Micronesia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Pawang agam-agam ang laman n~g lupa...! Walang kilos na di paghamak sa akin, walang bagay na di anyaya n~g lagim, walang dulot na di sa aking panin~gi'y aninong malungkot n~g m~ga hilahil. Aywan ko kung bakit nagbago ang lahat sa kabuhayan ko't matimtimang palad; Samantalang ako'y inaalapaap ay masasabi kong: ¡Lahat ay pan~garap!... Hindi ka na bago!
Kung di mu man ibig ang dulot na hain, kahit kakaunti ay kumuha ka rin; magpakailan pa man ay huag mong sabihing " Ang ganyan pong ulam di ko kinakain ." Ang pagsasalita, kung punô ang bibig, ay bawal na lubos sa dakilang bait, at gayon din naman ang sadyang pag-gamit n~g dalawang pan~ga sa pagkai'y pan~git.
Kaya huag mo nang hatdán n~g balisa ang dibdib n~g aking minumutiyang iná at yaón ay isang makadáragdag pa sa pighating dulot n~g pagkaulila. At huag mo sanang lisanin n~g biglá akong bagong bagong ahon sa dalita Marcela'y bukas na tayo magpasasa n~g balabalaking magbibigay tua.
Ang cay Margaritang naguing pamumuhay hapo na sa gapos niyong cahalayan, at di napupuna sa caniyang paanán ang ban~ging malalim na cabubuliran. Linalagyan din n~ga cung minsan n~g Dios nang pait, ang man~ga mahalay na lugod, pinaparam yaong pacumbabang handog na capayapaang paconuaring dulot.
Samandaling huminto si Dario na waring ina-ala-ala ang tanang pangyayari na isinasaysay niya. Lumipas ang ilang saglit at, pagkatapos na silang nan~gagkakaharap ay uminom sa dulot na matamis at tubig nang may tinda, ay ipinatuloy ni Dario ang kaniyang pagsasalaysay.
Ang babae ay bahagi n~g Katauhan, isang kailan~gang kapag nawala, ay wala na rin ang buhay. Dito nasasalig ang paniniwala at m~ga kurokuro ni Tirso tungkol sa kadakilaan n~g babae. Siyang tuntuning sinasagisag niya sa ibabaw n~g mababang ugali n~g ibang lalaking gising sa kamaliang dulot n~g mundo.
Sumagot si inang ano mang sapitin hindi siya papayag sa bagay na turing, sa lagay na ito'y ang lilo at soail, umalis na bigla't anaquin ay haling. Pagcagabi n~ga po'y sinunog ang bahay niyaong monaguillo na caniyang utusan, doon po'y si ina ¡Dios co'y namatay! natupoc sa apoy na dulot n~g hunghang.
Tiniis ni Ibarra n~g waláng imíc, waláng poot at waláng daíng ang tapát na panghihingantí n~g gayóng caraming m~ga púsòng nan~gasugatan. Yaón ang paalam, ang adios na sa canyá'y dulot n~g canyáng bayang kinálalagyan n~g lahát n~g canyáng m~ga sinísinta. Tumun~gó, marahil canyáng dinidilidili ang isáng taong pinalò sa m~ga lansan~gan sa Maynil
Ang ama ni Tuning pagdaka'y nagn~gitn~git «¡Palayasin ninyo, matandang marun~gis, nang di mangrimarim, m~ga panauhin sadyang nakisanib sa kaligayahan na dulot n~g lan~git!....» Tugon n~g matanda: «Kung ako'y mayaman ay hindi ganito yaring kalagayan, gulanit na damit di ko isusuot: ako'y masusuklam n~guni't pagka't wala'y inyong pagtiisan.
Nang si Margarita,i, pagsaulang loob sa kinahinatnan n~g palad na capos, na ang buhay niya ay dagling natapos sa pagpapasasa n~g sa Mundong dulot. Anopa,t, yaong mabahong bangcay niya caramihang uod yaong nakikita, ang catauang hilig n~g nabubuhay pa sa layaw sa lupa,i, itong naging hanga.