United States or North Korea ? Vote for the TOP Country of the Week !


Freiherr von Hattersdorff zu Wiesenbrück was met een tamelijk goed pensioen en een aanmerkelijke hoeveelheid heupjicht uit den Pruissischen krijgsdienst getreden en logeerde met zijn corpulenteFrau Gemahlinen zijnFräulein Tochter,” een spichtige, achtentwintigjarige, groezelige blondine, met de bevallige vormen eener asperge, sedert eenige weken te Wiesbaden, om daar, indien mogelijk, zooal niet genezing, dan toch verlichting voor zijn pijnlijke kwaal te vinden.

Mama dronk eveneens van het zilte vocht, terwijl zij de zoete hoop koesterde om gedurende de badkuur van den Overste eenige kilo’s aan gewicht te verliezen; enFräulein Tochterslurpte met een paar bleeke, spitse lipjes uit een glazen pijpje hetzelfde heilzame nat, omdat zij wel eens had gehoord, dat ’t Wiesbadener water dikker maakte en voordeelig op tint, bloedarmoede en huidvlekken werkte.

Het gezelschap van Bonn stond op, en maakte zich gereed, om dansende en zingende den berg af te dalen. "Dat hebben wij netjes getroffen," zei Pols. "'t Is hemeltergend, dat zoo iets aandoenlijks met eene klucht eindigt," zuchtte Holstaff. "Dat meisje is vast eene actrice," zei De Morder. "Erlauben Sie mir," zeide de oude Duitsche Heer, die de laatste aanmerking gehoord had. "Sie ist meine Tochter.

Een dag later brulde en tierde hij zóó geweldig, dat Mama uit medelijden tranen met tuiten huilde en Fräulein Tochter het op haar zenuwen kreeg, doordien zij de meer dan ordinaire soldatenvloeken van haar lieven papa niet langer kon aanhooren zonder zichzelve erg onfatsoenlijk te vinden. „Himmelhöllenhund Sakrement! dat’s te erg.

Daarentegen dient het treurspel Die Natürliche Tochter uitvoeriger doordacht. Het behoort tot de drama-groep Iphigenie-Tasso. Doch vele Goethe-kenners, die den dichter zijn standpunt tegenover de revolutie kwalijk nemen, laten, als zij De natuurlijke dochter aanroeren, hun gewonen speurzin varen.

Hij wist wel dat dit alles niet bevorderlijk was aan zijn poëzie, maar hij troostte zich met de verwachting, dat ook uit deze ervaringen wel iets goeds zou groeien. Zijn "Natürliche Tochter" werd bij stukken en brokken voltooid. Rustig zette hij, daarin door Schiller bijgestaan, zijn wetenschappelijk onderzoek voort, steeds in lange gesprekken allerlei geleerden raadplegend.

Op de voorste rij zetten zich vier andere heeren en ééne dame, in 't zelfde kostuum als de vorigen, doch met een extra strik van lichtblaauw versierd, en iets meer pommade in 't haar dan de anderen, waaruit bleek, dat zij Adolph von Nassau, Gutenberg, Der Kläger im Erzbischöflichen Gericht en Maria Faust's Tochter voorstelden.

Te Berlijn vonden de schouwburgbezoekers "dit onsterfelijke meesterwerk zeer vervelend"; ze oordeelden dat men er "drommels goed bij moest opletten, daar er niets in gebeurde"; te Jena werd het wel zoo ongeveer uitgejouwd. Die natürliche Tochter moest vallen, wijl de groote massa Goethes blik op de dingen niet begreep.