United States or Namibia ? Vote for the TOP Country of the Week !
En tusschen wortelknoest en stronk, die boren Het hart der aard, knaagt vrij de schuwe muis; De meerl laat ver omhoog haar liedren hooren. Wiens houwen zwicht ge eens, stortend met gedruisch? Wien, eik! zult ge op de waterbanen schoren.... Welk honderdtal wordt gij ten doodekluis?
In reuzenbocht de slang lag neer Diep in de zee, tot, vrij van boei, Hij oprees op het schuimgeloei; Onder de zwieping van zijn staart Zwol water, bergenhoog, op 't land. Toen ijlend wild dwars door het diep Stortend zijn bloedig schuim in vaart, Als hagel, aad'mend giftig fel Doodlijken nevel over d' aard, Zocht hij door branding heen het strand.
De schoenmaker, geel in den post van de deur, hoofd tanig en leerig van juk, met stoppels van war-bruinig haar, bukte opnieuw, grijpend het hengsel, stortend door 't ruwe aanvatten.
Toen Freya van haar weduwlijken staat genoeg had en verlangde haar geliefde in hare armen te drukken, ging zij hem eindelijk zoeken, en kwam door vele landen, waar zij bekend werd onder vele namen, zooals Mardel, Horn, Gefn, Syr, Skialf en Thrung, allen die zij ontmoette vragend of haar man dien weg was langs gekomen, en overal zóóvele tranen stortend dat men goud kan vinden in alle deelen der aarde.
Stoeten van kruipers op knieën met glibberenden rug, hobbelden alle de ellendige golven, schuimend, nekkend elkaâr, in den wedloop stortend, grijpend, willend vernietigen, weêr overstortend.
Bij den minsten uitroep van Eve echter spraken zij zichzelven weêr tegen, kunstig schermend nu met zichzelven, dan met Eve, als met de feintes van fijne floretten, terugtrekkende schijnsteken, een prikje hier, een prikje daar, een druppeltje bloed stortend, telken keer ... En Eve zelve scheen het, dat hare ziel, na eerst door een riool gesleurd te zijn, uitbloedde onder die prikjes.
Hier heerscht de berg en van zijne luimen is de mensch afhankelijk. Voortdurend zweeft hij in gevaar door zijn vreeselijken nabuur verpletterd en onder stortend puin begraven te worden: is het niet, als schouwt de sombere, overhangende rotswand met dreigenden blik neder op de nietige wezens, die niet schromen zich aan zijn voet te nestelen?
Sigurd nam den raad verheugd aan, en toen hij de weide bereikte, dreef hij de paarden in den stroom die aan den eenen kant liep. Een van hen draafde, na hem overgestoken te zijn, de weide aan den overkant rond; en, zich in de rivier stortend, kwam het naar zijn vroegere weide terug, zonder eenige teekenen van vermoeienis te toonen.
Hier heerscht de berg en van zijne luimen is de mensch afhankelijk. Voortdurend zweeft hij in gevaar door zijn vreeselijken nabuur verpletterd en onder stortend puin begraven te worden: is het niet, als schouwt de sombere, overhangende rotswand met dreigenden blik neder op de nietige wezens, die niet schromen zich aan zijn voet te nestelen?
Hoe ontblootte hij zijn breede borst en opende zijn groote handpalm, en zweefde verder, met milde hand zijn onschuldige vroolijkheid stortend over alles wat binnen zijn bereik kwam! Zelfs de lantaarnopsteker, die vooruit liep, en de duistere straten met lichtstippen bespikkelde, en die er op gekleed was om dien avond ergens op visite te gaan, lachte vroolijk toen de Geest voorbijging.
Woord Van De Dag