United States or Mayotte ? Vote for the TOP Country of the Week !
Indien de hemel over mijn oom beschikt en mij meester van Sicilië maakt, zweer ik bij alles wat ons heilig is, dat ik mij aan u zal geven te Palermo in tegenwoordigheid van mijn gansche hof." Deze uitingen stelden de dochter van Siffredi een weinig gerust. Verder spraken zij over de ziekte des konings.
Vergeet...." "Is dat noodig mevrouw?" viel Enrique haar in de rede. "Gij moet het toch trachten te doen," zei zuchtend de dochter van Siffredi. "Zoudt gij het zelf kunnen?" "Ik beloof het niet maar zal toch alles doen, om dat doel te bereiken," antwoordde zij. "Ach, wreede vrouw," zei de prins, "gij zult gemakkelijk Enrique vergeten, wanneer gij dit wilt."
Na deze woorden ging hij naar een tafel, waarop schrijfgereedschap lag en een blank vel papier nemend schreef hij zijn naam onder aan de pagina. "Wat wilt gij doen Seigneur?" vroeg Siffredi. "U mijne erkentelijkheid en mijne achting betoonen," antwoordde Enrique. Hij gaf daarop het papier aan Blanche en zei: "Ontvang, mevrouw, dit bewijs van mijn trouw en de macht die ik u geef."
Na deze woorden verwijderde hij zich uit de nabijheid des konings om een antwoord te voorkomen. Enrique voelde zich in groote verlegenheid. Hij was verbitterd op Siffredi, hij kon niet besluiten Blanche te verlaten en verdeeld tusschen haar en zijn roem, wist hij niet welke keuze hij moest doen.
Hij besloot zijn hart bloot te leggen aan Leontio, nadat hij de dienaren had weggezonden, zeggende, dat hij eenig gerucht had gehoord, maar zich vergist had. Hij ontmoette zijn schoonvader, die op het lawaai uit zijn slaapvertrek was gekomen, en vertelde hem wat er was voorgevallen onder onmiskenbare teekenen van opgewondenheid en diepe smart. Siffredi was verrast over het avontuur.
De dochter van Siffredi, die zonder moeite de reden had geraden waarom haar echtgenoot was gevangen genomen, oordeelde terecht, dat hij dien nacht niet te Belmonte zou terugkeeren, ofschoon, zooals haar vader zei, de koning hem verzekerd had, dat hij weldra terug zou zijn; zij twijfelde niet of Enrique zou van de gelegenheid gebruik maken om haar te zien en vrij met haar te praten.
Na deze woorden begonnen zij een gevecht dat te hevig was om lang te kunnen duren. De connetabel bedenkende, dat Siffredi en zijn dienaren te spoedig zouden komen aanloopen op de kreten van Blanche en zich tegen zijn wraak zouden verzetten, ontzag zich niet.
De wanhoop, die hij in haar oogen las, bracht hem van streek. Hij twijfelde niet of zij moest, oordeelend naar den schijn, hem voor trouweloos houden. Hij zou minder ongerust geweest zijn, indien hij haar had kunnen spreken, doch hoe moest hij het middel daarvoor vinden, nu geheel Sicilië als 't ware het oog op hem gevestigd had. Overigens liet de wreede Siffredi hem geen kans.
Eindelijk kwam Blanche weer bij, meer door het groot verdriet dat zij had dan door het water dat Siffredi haar in het gelaat wierp en hare droevige oogen openende zag zij hem zich beijverende om haar te helpen.
O wreede vrouw, wat kost het mij niet, dat ik u mijn liefde heb betoond!" Vervolgens drong het beeld van het geluk van zijn medeminnaar zich op aan zijn geest met alle verschrikkingen der jaloezie; en deze hartstocht beheerschte hem eenige oogenblikken zoodanig, dat hij op het punt stond zich te wreken op den connetabel zoowel als op Siffredi.
Woord Van De Dag