United States or Chile ? Vote for the TOP Country of the Week !


Toen seigneur Guillaume dit zag, was hij geheel verbluft en het scheen hem, dat hij kwaad had gedaan en daar hij bevreesd was voor de boeren en voor den graaf van Provence, deed hij de paarden zadelen en ging heen.

Zijn boogschutters bemoeiden zich nu met de door ons doodgewaande mannen en het bleek, dat het een groot losbol was met zijn knecht, beiden dronken als een kanon. "Mijne heeren," riep een der mannen, "ik herken hem. Het is seigneur Guyomar, rector van onze universiteit, ondanks den toestand, waarin gij hem nu ziet, is hij een groot personage, een buitengewoon genie.

In de tweede zaal, de wachtzaal, vonden wij te midden van een talrijk gezelschap graaf d'Arnoso, vriendelijk, minzaam, als grand seigneur, met welwillenden glimlach en uitgestoken hand. Een derde zaal, dan een vierde, nog grooter, nog statieuser, behangen met tapijten, waarlangs armstoelen zijn geschikt met veel gouden snijwerk; daar is de koning, staande, gekleed in blauwen dolman.

"Seigneur," zei zij met doffe stem, "ik schaam mij, dat ik u mijn zwakheid heb laten zien, maar de dood, welke spoedig een einde zal maken aan mijne kwellingen, zal u spoedig verlossen van eene ongelukkige dochter, welke over haar hart heeft beschikt zonder uwe voorkennis." "Neen, lieve Blanche," antwoordde Leontio, "gij zult niet sterven, en uw deugd zal haar macht over u herwinnen.

Na deze woorden ging hij naar een tafel, waarop schrijfgereedschap lag en een blank vel papier nemend schreef hij zijn naam onder aan de pagina. "Wat wilt gij doen Seigneur?" vroeg Siffredi. "U mijne erkentelijkheid en mijne achting betoonen," antwoordde Enrique. Hij gaf daarop het papier aan Blanche en zei: "Ontvang, mevrouw, dit bewijs van mijn trouw en de macht die ik u geef."

'sMiddags nam ik mijne maatregelen en waarschuwde de duenna met het oog op de komende dingen. IJlings keerde ik terug om don Felix te vergezellen, die seigneur don Louis aan zijne tante zou voorstellen.

De dochter van Leontio, zich beheerschend, zei hem: "Seigneur, uwe beloften zijn waardeloos. Voortaan kan niets mij meer aan u binden." "Ach, Blanche," viel Enrique haar in de rede, "welke wreede woorden voegt gij mij toe!

Gij zijt alleen geschikt om tot amusement te dienen voor de jongste studenten van de universiteit". Het briefje van Aurora was niet minder beleedigend en toen zij gereed was, deed zij beide in enveloppen en zei: "Hier Gil Blas, zorg dat Isabella dat nog heden ontvangt. Heb je me begrepen?" vroeg ze knipoogend. Ik begreep haar en zei: "Ja, seigneur, ik zal doen zooals u verlangt".

Blanche nam het blozend aan en antwoordde: "Seigneur, ik ontving met eerbied de gunstbewijzen van mijn koning, maar ik ben afhankelijk van een vader, en gij zult goed vinden, dat ik hem het papier ter hand stel, om er het gebruik van te maken, dat zijn wijsheid hem zal ingeven." Zij gaf werkelijk de handteekening van Enrique aan haar vader.

Hoewel elk op zijn kasteel woonde en het een van het andere wel tien mijl verwijderd was, werd toch, daar seigneur Guillaume Roussillon een zeer schoone en begeerlijke vrouw tot echtgenoote had, seigneur Guillaume Gardestagne ten zeerste ondanks de vriendschap en den omgang tusschen hen, op haar verliefd en zoo, dat hij door een en andere daad het de donna deed bemerken.