United States or Guyana ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik begreep, dat ik niet alleen critieken moest schrijven hoewel ik voelde, het schrijven van critiek tot een groote hoogte te kunnen opvoeren maar dat ik mij beslist moest gaan uiten in beeldend werk. Nu doet zich een eigenaardigheid voor: ik heb nooit kleine schetsjes willen maken ... ik moest ineens het enorme omvademen. Niet omdat ik groot wilde doen, meneer ... d'Oliveira.... Ja?
Evenmin als ik indertijd wou beginnen met het schrijven van kleine schetsjes, om, later opklimmend, een zekere hoogte te bereiken, evenmin kan ik het nu van mij verkrijgen, te beginnen met een aardig stukje, dat misschien wel verdienste zou hebben, maar waarin toch niet het allerhoogste vervat zou zijn. Dat mag pedant klinken. Goed! 't Kan mij niet schelen.
Ook het volgende stukje was voor De Nederlanden bestemd en reeds in handen der redactie, toen het werk gestaakt werd, en de Maatschappij van Schoone Kunsten ophield te bestaan. Het verschijnt dus te dezer plaatse voor het eerst in druk, om het dozijn schetsjes vol te maken. De Baker. 353 Hollandsche Illustratie 1865/1866. Brief van Hildebrand aan Schipper Rietheuvel. 356 Jongens.
Eenige schetsjes, ontleend aan dat tweede uitstapje, zullen de algemeene voorstelling van den Balkan voltooien, gezien dezen keer niet in den bescheiden tooi van September, maar in het groene kleed van Mei.
Wanneer wij de volgende kleine schetsjes te zamen voegen dan verrijst de reusachtige, geniale figuur van dezen paedagoog in al zijne grootheid voor ons geestesoog. I. Avondwandeling. Het is niet koud een winteravond zonder maanlicht; de hemel is bedekt met grauwe wolken.
Amy las hem nu nooit de les; zij vroeg zijn gevoelen op alle punten, stelde belang in al wat hij deed, maakte allerliefste cadeautjes voor hem, zond hem twee brieven per week, vol van allerlei levendige beschrijvingen, zusterlijk vertrouwelijke mededeelingen, en bekoorlijke schetsjes van al het moois, dat zij zag.
Nu volgen eenige schetsjes, die de eigenaardigheid, of liever, de excentriciteit van Tolstoi's karakter als jongen, in 't licht stellen. "Wij zaten eens aan tafel," vertelde mij Tolstoi's zuster. "'t Was nog in Moskou, bij 't leven van grootmoeder, die zeer streng was op de etiquette. Allen moesten wij in de kamer zijn voordat zij verscheen.
"Het overige van den dag ging zeer kalm voorbij; sommigen zaten zich in de zon te warmen; anderen maakten schetsjes of zochten fragmenten van steenen bijeen; de prachtige zonsondergang beloofde voor morgen een heerlijken dag, en tevreden en opgewekt begaven wij ons in de tent, waar wij de noodige toebereidselen maakten voor ons nachtverblijf.
Het aandeel dat de ondervrager aan 't gesprek had werd slechts weergegeven, voor zooverre hij daadwerkelijk de leiding behield wat hij liefst vermeed. Het ware den samensteller gemakkelijker en wellicht aantrekkelijker geweest: zijn indrukken om te zetten in romantisch-getinte schetsjes van wat hij op zijn kunst-reis ondervond. Van begin af echter was er iets in hem dat zich daartegen verzette.
De straat was ons domein, en het marktplein ons hoofdkwartier; daar knoopten wij een gesprek aan met den eersten den besten voorbijganger: en het toeval is ons gunstig geweest, want onder de voorbijgangers, die stilstonden om een blik te werpen op onze schetsjes naar de natuur, bevonden zich ook hooggeplaatste magistraatspersonen, politieke mannen, en gezeten burgers, volkomen met het land en het volk vertrouwd.
Woord Van De Dag