United States or Austria ? Vote for the TOP Country of the Week !


Met die gaslantaarn was 't ook heel iets anders. Ze zitten te schemeren, en mijnheer zegt na eenige oogenblikken van stilte: "Parole d'honneur, Emilie, er op gesteld ben ik niet."

Nog eenmaal keerden zij met staatsie den vertrekkende den rug toe, en nog eenmaal moest ik een spotlachje onderdrukken over het abnormale machtsbegrip en het gebrek aan gemoedelijkheid bij deze menschen met hun zonderling "point d'honneur". Toen het donker werd gingen de zendelingen en de administrateur van boord.

's Avonds in een Koffijhuis te Toulon, ontmoetten wij onzen reisgezel den Zeekapitein, hij was met het kruis van het Legion d'honneur versierd, en had zeer veel bekijks; want hij was de eenigste onder een menigte Officieren, die het had, en men was nog niet gewoon, sommigen hoorde ik 'er mede spotten, en andere 'er over morren; waarschijnlijk veelal uit misnoegen en afgunst; want menig een meent dan ook al, dat zijn Uil een Valk is.

Eline was zeer verbaasd. Van mevrouw Van Raat had zij een odeurstelletje, dat wist zij zeker; van Henk en Betsy.... Betsy, lieveling, moet ik jou hiervoor bedanken? vroeg zij oprijzend. Betsy schudde haar hoofd. Parole d'honneur, mij niet, Eline! Ja, zij had immers een armband van Betsy en Henk, maar van wien dan dezen waaier? Zou het misschien van.... Vincent zijn? vroeg zij weder. Van Vincent?

Jij met je goed gezicht, je zoudt misschien al dadelijk neus aan neus met Herrn General aan 't ombertje gaan zitten; maar ik dankje; onmogelijk! Ik zou z'n excellentie brave beste man, ik weet het, garde d'honneur geweest 'k zou 'em zeggen: Eerst hebben we samen een appeltje te schillen ouwe heer.

Mijn zwager Joan Hodshon, die in 1830 en later Kolonel-Kommandant was der schutterij te Amsterdam, was in 1812 met de zoogenaamde gardes d'honneur naar Frankrijk getrokken, en tot Luitenant bij de kavallerie bevorderd zijnde, had hij in 1813 den slag bij Leipzig bijgewoond, die, als men weet, door Napoleon verloren werd.

't Is al bourgeois wat er aan is." "Hij heeft mooie oogen en fijne trekken. Jammer van dien man, dat hij contrefait is." "Zegt u maar gerust: gebocheld! 't Is ongepermitteerd zoo'n figuur te hebben. Parole d'honneur, 't is een phantasierug, ! ! !"

Ik vreesde dat gij, om het zwak van mijn grootvader te vleien, u zelf tot dupe liet maken, en.... en...." "Al ware dat, gij hebt toch notie genoeg van ons point d'honneur om te begrijpen, dat ik hier niemands tusschenkomst kon aannemen." "Gij hadt mij bekend dat gij arm waart, dat gij u zelven ontberingen moest opleggen, en nu zulke nuttelooze verspilling, hier in ons huis!

En terwijl Louis, de armen theatraal gekruisd, de pose hield van in z'n "point d'honneur" getast zijn, bleef z'n broer een paar minuten lang alleen aan 't woord. Hij sprak op z'n gewonen toon van ernstigen eenvoud, trachtte zakelijk te zijn, 't geval zoo duidelijk mogelijk uit te leggen, te verklaren hoe het kwam dat Annie zich zoo vergist had.

De losprijs voor een aanzienlijk gevangene was voor edelman en soudenier een der uitlokkendste beloften van den strijd. Hier was een onbeperkt veld voor casuïstische regels gegeven. Ook hier loopen volkenrecht en ridderlijk point d'honneur dooreen.