United States or Fiji ? Vote for the TOP Country of the Week !
Geschiedt het eenige malen achtereen dat de echtgenoote, in plaats van den vurig verlangden erfgenaam en aanstaanden soldaat, haren man slechts dochters schenkt, dan moet zij, volgens eene oude volksoverlevering, zeven priesters tot zich roepen, die gewijde olie door het huis sprenkelen, en den drempel wegnemen van de deur der woning, die op den bruiloftsdag betooverd werd.
Dit was de jonkvrouw volstrekt niet onaangenaam, want zij gevoelde voor den onstuimigen minnaar met zijn ruwe manieren niet de minste toeneiging. Daarentegen hing haar hart met innige liefde aan den ridder van Brömser. Zoo werd, nadat de gebruikelijke engagementstijd verstreken was, de bruiloftsdag bepaald.
Op den bruiloftsdag steeg Gualtieri op de helft van het derde uur te paard en sprak tot iedereen, die gekomen was om hem eer aan te doen: Heeren, het is tijd de bruid te halen. Hij begaf zich met allen naar het dorp en toen zij het huis van den vader van het meisje bereikt hadden, ontmoetten zij haar met water van de fontein in grooten haast terugkeerende.
De meeste hierbij gebruikelijke vormen zijn ontleend aan den alouden feeststoet, waarbij de bruidswagen een hoofdrol speelt, en dien men nog betrekkelijk zuiver in Drente en in den Achterhoek weervindt. Wij bedoelen het heemgeleide, dat nu eens in afzonderlijke bedrijven, dan weer op verschillende dagen plaats vindt. Doorgaans werd deze stoet gehouden vóor den bruiloftsdag.
Maar, om het even, wat daaromtrent hare meening ook mocht zijn, op den aanstaanden bruiloftsdag zoude Hulda's haardos vrij en ongedwongen over hare schouders golven, en die was inderdaad zoo weelderig, dat het niet noodig zoude zijn, er valsche vlasbundels onder te mengen, hetgeen toch zoo veelvuldig door de Noorweegsche vrouwen, die over het algemeen niet met een goedgevulden haartooi begiftigd zijn, gedaan wordt.
Op den bruiloftsdag is de bruid steeds koningin, de bruidegom koning, al ware hij ook niets meer dan een arme vergeten knecht. De grieksche kerk leert dat iederen mensch een bijzondere beschermengel is gegeven, die hem van de wieg tot het graf volgt, die getuige is van al zijne daden, en dien hij nimmer misleiden of bedriegen kan.
Dit zijn geen dingen, waarover men heden ten dage openlijk spreekt; er was een tijd, dat men er eerlijk voor uitkwam. En wel zelden heeft iemand dit nobeler en treffender gedaan dan prins Willem I. In 1575 was hij voor de derde maal gehuwd met Charlotte van Bourbon, die hem door hare lieftalligheid, trouwe zorg en weinig-voor-zich-zelve-eischen zeer gelukkig maken en de ellende van zijn tweede huwelijk zou vergeten doen. Welnu, het was 7 Juli 1575 dat de prins (kort dus na zijn bruiloftsdag) uit Dordrecht aan zijn broeder Jan schreef: »Car, quand
Hymen heeft Zeus overgehaald ook een handje te helpen, opdat er niets aan uw bruiloftsfeest ontbreke. Daar gij het bad niet hebt kunnen nemen, dat bruid en bruigom, volgens oud gebruik, aan den morgen van den bruiloftsdag moeten gebruiken, moet gij voor een oogenblik hieronder staan en den regen van Zeus het geheiligd bronwater laten vervangen! Heft gij thans het lied aan, meisjes!
Paranymphos, iemand, die een jonggehuwd paar vergezelt, wanneer de man op den avond van den bruiloftsdag zijne vrouw van haar huis naar het zijne brengt, gewoonlijk een van de naaste bloedverwanten. Was de man reeds vroeger getrouwd geweest, dan kwam hij zijne vrouw niet zelf halen, maar werd zij hem door een bloedverwant of vriend, nymphagogos, gebracht.
Had zij een gewaad van schitterend brokaat bezeten, zij zou het gedragen hebben; had ze kostbaarheden en een fijne kanten muts gehad, zij had ze aangedaan om haar zoon te huldigen op zijn bruiloftsdag. Maar nu had ze niet anders dan dit zwarte stoffen kleedje en die oude, geel geworden kanten, waarmeê ze al zoo menig feest bijwoonde en zij droeg het ook bij deze plechtigheid.
Woord Van De Dag