United States or Cabo Verde ? Vote for the TOP Country of the Week !
Strahinya overlaadde zijn tegenstander met verwijten en schampere woorden en Vlah-Ali antwoordde met even beleedigende termen. Maar zij vochten niet alleen met woorden; Banovitch gaf Dyogo de sporen en wierp met groote kracht zijn speer, die de machtige Turk in zijn uitgestoken handen opving en in stukken brak. "O Strahinya," riep hij spottend, "gij noemt mij een lafaard.
Nu sprong de machtige Vlah-Ali op, bond een lange, zijden sjerp om, bevestigde daarin een scherpe, glinsterende yataghan, gordde snel zijn blinkend zwaard om, en zat weldra stevig in zijn zadel. Het gevecht. Een oogenblik later verscheen Banovitch, en de ontzettende strijd tusschen de twee kampioenen begon helden van bijna dezelfde vermaardheid, ofschoon niet van dezelfde kracht.
Toen vertelde hij Banovitch, hoe hij enkele jaren geleden in zijn kasteel gevangen had gezeten en zeer menschelijk behandeld was geworden, zelfs dagelijks een zekere hoeveelheid wijn had ontvangen. Tenslotte had Banovitch hem naar zijn land laten terugkeeren om zijn losgeld te verzamelen.
Dit verheugde Banovitch zeer en woest op den Turk aandringend, beproefde hij nu zijn tegenstander de armen af te hakken. Maar de helden waren tegen elkaar opgewassen. Vlah-Ali beschermde zijn hoofd heel handig met het overgebleven stompje van zijn zwaard, en stukje bij stukje brak hij het wapen van zijn tegenstander weg, totdat beiden weer in dezelfde omstandigheden verkeerden.
Daar begroef de bejaarde igouman Marko, maar hij plaatste geen monument op het graf, opdat geen vijanden de plaats, waar de held begraven lag, zouden kunnen ontdekken en wraak nemen op den doode. Historische data. De ballade, die op Banovitch Strahinya betrekking heeft, is een van de mooiste en beroemdste, die de naamlooze barden van de middeleeuwen voortbrachten.
De schrijver was waarschijnlijk een dienaar van een van Banovitch' afstammelingen en benutte een paar historische en biografische data, die hij gevonden moet hebben in de manuscripten, welke aan zijn heer toebehoorden of die zich bevonden in de andere kasteelen, die hij nu en dan bezocht.
Eenige Servische historici zijn de meening toegedaan, dat Banovitch Strahinya werkelijk de doorluchtige Strashimir Balshitch-Nemanyitch was, die te zamen met zijn twee broers van 1360-1370 in Skadar, de hoofdstad van Noord-Albanië, regeerde en een afstammeling was van de oude Provencaalsche familie des Baux.
De oude man dronk wijn, iets wat hem verboden was door de wetten van zijn orde, en hij beantwoordde den groet van Strahinya, die goed Turksch sprak, met een diepen salaam. Toen zei de derwisch tot verbazing van Strahinya: "Heil u! o Banovitch Strahinya, heer van Klein Banyska bij Kossovo!"
Toen hij het plein afreed, herinnerde hij zich plotseling Caraman, daarom floot hij en onmiddellijk snelde Caraman naar zijn meester en troostte hem. Banovitch zoekt den Turk. Zoo reed Banovitch over velden en over bergen recht naar Kossovo met moed en blijheid, want zijn hond was hem zelfs nog dierbaarder dan zijn paard.
Daarna snelde zij vlug naar de strijdende helden en zich alle moeite gevende Ali niet te kwetsen, sloeg zij heftig op het hoofd van Banovitch en doorsneed den gouden pluim en den witten helm. Het lemmet wondde het hoofd van Strahinya niet ernstig, maar het bloed stroomde snel en dik over zijn gelaat en verblindde hem bijna.
Woord Van De Dag