United States or Benin ? Vote for the TOP Country of the Week !


Οι δε σύμμαχοι των Αθηναίων εμήνυσαν εις όσους εξ αυτών ήσαν στρατηγοί ότι εσκόπευαν να συμβιβασθούν και ότι αι σπονδαί θα ήσαν και εις εκείνους κοιναί· ότε δε συνήνεσαν αυτοί, συνωμολογήθη η συνθήκη και μετά ταύτα απέπλευσαν εκ της Σικελίας τα πλοία των Αθηναίων.

Όταν φθάσουν τα πλοία του βασιλέως, ο στάλος των Λακεδαιμονίων, των συμμάχων και του βασιλέως θα επιχειρούν τον πόλεμον από κοινού, όπως ήθελαν αποφασίσει ο Τισσαφέρνης, οι Λακεδαιμόνιοι και οι σύμμαχοι· εάν δε θελήσουν να παύσουν τον πόλεμον, να παύσουν αυτόν ομοφώνως». Αι μεν σπονδαί τοιαύται υπήρξαν.

Εις τας αιτήσεις ταύτας των Κορινθίων, οι Βοιωτοί, διά μεν την μετά των Αργείων συμμαχίαν επρότειναν να την αναβάλουν, ελθόντες δε εις τας Αθήνας μετά των Κορινθίων δεν ηδυνήθησαν να κατορθώσουν υπέρ αυτών την δεκαήμερον ανακωχήν, καθότι οι Αθηναίοι απεκρίθησαν ότι υπήρχον σπονδαί μετά των Κορινθίων, αφού ούτοι ήσαν σύμμαχοι των Λακεδαιμονίων.

Αναγνωρισμός υπό Ευρυκλείας — Υ. Τα προ της μνηστηροφονίας — Φ. Τόξου θέσις — Χ. Μνηστηροφονία — Ψ. Οδυσσέως υπό Πηνελόπης αναγνωρισμός — Ω. Σπονδαί. Δρ. 1.50 Η μετάφρασις έμμετρος, σαφής και πιστή υπό Ιακ. Πολυλά.

Η καταδίκη ήτο δισχίλιαι μναι, δύο μναι δι' έκαστον οπλίτην, συμφώνως με τον νόμον. Οι Λακεδαιμόνιοι πέμψαντες πρέσβεις αντέλεγον ότι η εις αυτούς επιβληθείσα καταδίκη δεν ήτο δικαία, επειδή αι σπονδαί δεν είχαν ακόμη αναγγελθή εις την Λακεδαίμονα ότε έπεμψαν τους οπλίτας.

Επέστρεψαν λοιπόν άπρακτοι έχοντες μεθ' εαυτών τον Ορέστην. Ύστερον δε, μετά παρέλευσιν τριών ετών, σπονδαί πενταετείς εγένοντο μεταξύ Πελοποννησίων και Αθηναίων. Και ελληνικού μεν πολέμου απέσχον οι Αθηναίοι, εξεστράτευσαν δε κατά της Κύπρου με διακόσια πλοία ιδικά των και των συμμάχων, στρατηγούντος του Κίμωνος.

Άμα τη αφίξει των οι πρέσβεις ούτοι συνωμίλησαν με τους Λακεδαιμονίους περί των όρων υπό τους οποίους ηδύναντο να γίνουν αι σπονδαί.

Αι μεν σπονδαί και αι συμμαχίαι κατ' αυτόν τον τρόπον έγιναν εκείναι δε αι οποίαι υπήρχαν μεταξύ των Λακεδαιμονίων και των Αθηναίων, δεν διελύθησαν ένεκα τούτου ούτε παρά των μεν ούτε παρά των δε.

Μη οι θνητοί απέβαλον την συνείδησιν της ιεράς οφειλής, και ελησμόνησαν τα προς τους θεούς νόμιμα; Η χλόη κατεκάλυψε τους ιερούς ουδούς, και η αράχνη υφαίνει τους ιστούς αυτής επί των σεπτών φλιών. Ιώθη το φάσγανον του θύτου, έρημα αναθημάτων απέμειναν τα περιζώματα, εξέλιπον τα εναγίσματα και αι σπονδαί, υστέρησαν οι δαδούχοι και αι κανηφόροι.

Αφού δε πολλοί λόγοι αντηλλάγησαν μεταξύ των και εις ουδέν συμπέρασμα κατέληξαν, ητοιμάζοντο να αναχωρήσουν, ότε ο Κλεόβουλος και ο Ξενάρης, εκείνοι εκ των εφόρων οίτινες προ πάντων ήθελαν να διαλυθούν αι σπονδαί, έρχονται εις ιδιαιτέρας συνεννοήσεις με τους Βοιωτούς και τους Κορινθίους συμβουλεύοντες αυτούς επιμόνως να ομονοήσουν και προτρέποντες τους Βοιωτούς να εισέλθουν πρώτοι εις την συμμαχίαν των Αργείων και να προσπαθήσουν ακολούθως να καταστήσουν συμμάχους των Λακεδαιμονίων τους Αργείους ηνωμένους μετά των Βοιωτών· τοιουτοτρόπως δεν θα ηναγκάζοντο οι Βοιωτοί να εισέλθουν εις την αττικήν συμμαχίαν, οι δε Λακεδαιμόνιοι ολιγώτερον εφοβούντο την διάλυσιν των μετά των Αθηναίων συνθηκών, παρά το να έλθουν εις έριδας με το Άργος· διότι πάντοτε είχαν ως αρχήν να επιζητούν την φιλίαν της πόλεως ταύτης νομίζοντες ότι διά του μέσου τούτου ο έξω της Πελοποννήσου πόλεμος ήθελεν είσθαι μάλλον εύκολος.