United States or Saint Lucia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Πρότερον τους είχε προσκαλέσει να έλθωσι κατά τον πέμπτον μήνα εις τας Σάρδεις, τώρα δε τοις εζήτει ταχίστην βοήθειαν, αναγγέλλων αυτοίς ότι οι εχθροί τον επολιόρκουν. Έπεμψε λοιπόν προς όλους τους συμμάχους του και ιδίως εις την Λακεδαίμονα. Αλλά κατ' εκείνον τον χρόνον έρις τις είχεν αναφυή μεταξύ των Σπαρτιατών και των Αργείων περί της χώρας της καλουμένης Θυρέας.

Οι δε Λακεδαιμόνιοι ουχ ήττον εξέδωκαν απόφασιν ότι οι Λεπρεάται είναι αυτόνομοι και ότι έχουν άδικον οι Ηλείοι· και επειδή ούτοι δεν συνεμορφώθησαν με την απόφασιν, απέστειλαν οι Λακεδαιμόνιοι φρουράν οπλιτών εις το Λέπρεον. Έγιναν δε και οι Κορίνθιοι αμέσως έπειτα από εκείνους σύμμαχοι των Αργείων και προς τούτοις οι εν τη Χαλκιδική Θράκη.

Πολλάκις μάλιστα, προσκαλούμενοι υπό των Αργείων να αποβούν μόνον εις την Λακωνικήν ένοπλοι και να αναχωρήσουν μετ' αυτών, αφού λεηλατήσουν ελάχιστον μέρος της χώρας, ηρνήθησαν.

Και όμως σου της κόρης του Αγαμέμνονος την καλλιπλόκαμον κεφαλήν θα στέψωσιν οι Έλληνες εδώ παρά την θάλασσαν, ως στέφουσι προς την θυσίαν δάμαλιν αγνήν, ελθούσαν από ορεινών πετρίνων σπηλαίων, και θα βάψουν δι’αίματος τον χιονόλευκόν σου λαιμόν, σου ήτις δεν ανετράφης ως τα συνήθη θύματα υπό τους ήχους ποιμενικού αυλού ουδέ υπό συρίγματα βουκόλων, αλλ' ως βασιλόπαις των Αργείων εις τους κόλπους της μητρός προς γάμον ευτυχή.

Άλλως και προσεκαλούντο κρυφίως υπό τινων Αθηναίων, οίτινες ήλπιζαν να καταλύσωσι την δημοκρατίαν και τα οικοδομούμενα μακρά τείχη. Έδραμον δε κατ' αυτών οι Αθηναίοι πανστρατιά μετά χιλίων Αργείων και άλλων τους οποίους απέστειλε καθεμία σύμμαχος πόλις· συνεποσώθησαν δε εις δεκατέσσαρας χιλιάδας.

Κατά την αυτήν δε εποχήν του θέρους τούτου οι Λακεδαιμόνιοι και οι σύμμαχοι των εισέβαλαν εις το Άργος και ελεηλάτησαν πολύ μέρος της χώρας. Και οι Αθηναίοι έσπευσαν εις βοήθειαν των Αργείων με τριάκοντα πλοία, τούτο δε επροκάλεσε φανεράν ρήξιν μεταξύ των Αθηναίων και των Λακεδαιμονίων.

Συνεπεία τούτου λοιπόν οι Ακαρνάνες εισήλθον εις την συμμαχίαν των Αθηναίων και οι Αμπρακιώται συνέλαβαν μίσος αδιάλλακτον κατά των Αργείων ένεκα του ανδραποδισμού εις τον οποίον είχον υποβληθή.

Οι δε Μαντινείς, οι σύμμαχοί των και οι λογάδες των Αργείων δεν εσκέφθησαν πλέον να αντισταθούν κατά των εναντίων, αλλ' ιδόντες την ήτταν των ιδικών των και την επίθεσιν των Λακεδαιμονίων, ετράπησαν εις φυγήν. Και εκ μεν των Μαντινέων έπεσαν πολλοί, εκ δε των Αργείων λογάδων εσώθησαν οι περισσότεροι.

Εν τω μεταξύ τούτω οι Λακεδαιμόνιοι έμαθαν παρά των εν Τεγέα φίλων των ότι εάν δεν έσπευδαν να μεταβούν εκεί, η πόλις αύτη θα απεσπάτο απ' αυτών και θα ενώνετο μετά των Αργείων και των συμμάχων των, και ότι ήτο ήδη εις την ακμήν να αποστατήση.

Κατά την επομένην εκκλησίαν ο Νικίας, με όλην την απάτην εις την οποίαν είχαν περιπέση οι Λακεδαιμόνιοι και αυτός ο ίδιος, αναγκάσας αυτούς να μη ομολογήσουν ότι ήλθαν με πάσαν πληρεξουσιότητα, παρέστησεν ότι ήτο προτιμότερον να γίνουν φίλοι των Λακεδαιμονίων, να αναβάλουν τας μετά των Αργείων διαπραγματεύσεις και να στείλουν ακόμη πρέσβεις εις τους Λακεδαιμονίους διά να μάθουν τι διανοούνται, λέγων ότι ο πόλεμος ανεβλήθη προς το συμφέρον των Αθηναίων και ταπείνωσιν των Λακεδαιμονίων, ότι την ευδαιμονίαν εκείνην την οποίαν είχαν έπρεπε να την διατηρήσουν όσον το δυνατόν περισσότερον χρόνον, ενώ οι Λακεδαιμόνιοι, οι οποίοι ευρίσκοντο εις δυστυχίαν, είχαν μέγιστον συμφέρον να αρχίσουν τον αγώνα όσον το δυνατόν ταχύτερον.