woudhut

Bijgewerkt: 16 mei 2025

Bewusteloos lag de gravin op het zachte mos; geen vogel zong in de hooge mastboomen, wier donkergroene takken zich als een priëel ineenvlochten boven het hoofd der eenzame vrouw. Langzaam keerde Anneken, de kleine herderin, naar de woudhut terug. Bosch en heide had zij doorloopen, hare voeten bezeerd aan braamstruiken en distels, maar haar geitje, helaas! niet gevonden.

M. Lievevrouw-Coopman - Ons Vaderland van de vroegste tijden tot de 15de eeuw