vaag-wit

Bijgewerkt: 6 juni 2025

Zij slaakte een gil, maar kort; hij drukte haar de handen op den mond en kreet dof: "Zwijgt, of ik vermeurd ou!" Zij viel in onmacht, zijlings tegen 't bed, dat vaag-wit schemerde in een hoek. Hij knarsetandde, grinnekend als een sater, van woest genot en wraak....

Cyriël Buysse - Het leven van Rozeke van Dalen, deel 2