schouderreuk

Bijgewerkt: 24 juni 2025

Hij staat recht en gaat van dichterbij dat vrouwelijk meesterstuk bewonderen. Hij knikt. Hij toetst rijzekens het matte satijn der armen en sluit vluggelings zijne oogen in een walm van den frisschen schouderreuk. Hij legt zijne hand op haar leên, vezelt: Gij zijt een porseleintje van uitgelezen kostbaarheid. En zeldzaam als uwe goedheid? Ik min u. Ik min u, o ja!

Herman Teirlinck - Het ivoren aapje : Een roman van Brusselsch leven