lang-blikkend

Bijgewerkt: 16 mei 2025

Ze luisterden naar Oomken niet, lag in een zetel en volgde, lang-blikkend en onachtzaam tevens, de vaart van wentelende stofkens in een schuinsche zonnestreep. Terwijl het tien uur sloeg, hinderde ze zich aan het trage geklep van de klok, en seffens vroeg ze, verward: Is het al niet later dan op dat vervelend horloge?

Herman Teirlinck - Het ivoren aapje : Een roman van Brusselsch leven