hartsridder

Bijgewerkt: 17 juni 2025

Dat was Dumdie, een reus en, naar men vezelde, de tijdelijke hartsridder van Madame Morganès. Hij stond altijd bij de deur, hield ze dicht voor onaangename gasten en, in het aanschijn van voorname klanten, lachte buigend al zijn blanke tanden bloot. Hij lachte dus, als Ernest binnentrad, en lachte nog als hij Sörge herkende.

Herman Teirlinck - Het ivoren aapje : Een roman van Brusselsch leven