golvig

Bijgewerkt: 29 mei 2025

In den bol, Op zijn albasten armen, als een peluw, Gelijk een kind door lieflijk werk vermoeid, Ligt op zijn eigen toegevouwen vlerken En golvig haar de Geest der Aard te slapen, En gij kunt zien zijn lipjes die bewegen In van hun eigen glimlach 't wisslend licht Als een die droomend spreekt van wat hij liefheeft. Hij doet alleen uit scherts de melodie Van zijn bol voertuig na.

Percy Bysshe Shelley - Prometheus ontboeid: Een lyrisch drama in vier bedrijven