gelaatsjukken

Bijgewerkt: 18 juni 2025

Voor 't kleine venster zat 'n meisje te slapen, 't hoofd langs de stoelleuning, de armen futloos vergleden. Ze geleek was-bleek, met scherpe gelaatsjukken. Aarzlend, de hand aan de deur, niemand anders ziend, 'r niet herkennend, denkend dat-ie verkeerd was, wou-ie weer heengaan, toen ze wakker werd en zonder 't hoofd te verleggen als iemand die òp is, vroeg: "...Wiè is daar?"

Herman Heijermans - Diamantstad