geklinklang

Bijgewerkt: 12 mei 2025

Nu ik aan 't eind van den breeden vijver, als zoo dikwijls reeds op dit vriendelijk plekje de zoete stemmen van een eersten lentemorgen beluister, nu bespeur ik, noch langs die vijverzoomen, noch op de paden tusschen 't hout, eenig spoor van menschelijk leven. Doch zie, een woudduif schrikt op. 't Geklinklang van een bungelend wapen doet zich hooren.

Jacobus Jan Cremer - De lelie van 's-Gravenhage