bijeengesprokkeld

Bijgewerkt: 1 mei 2025

Doch deze schijn leek =hem= ten hoogste bedriegelijk. »Ik voor mij", riep hij, tuk op elke gelegenheid tot het uitkramen van zijn bijeengesprokkeld Latijn: »Ik voor mij houd mij aan het reeds door de oude Romeinen met zoo schitterend gevolg in praktijk gebrachte »Fortiter in modo, suaviter in rebus!"" waarmee hij zich verbeeldde onweerlegbaar te hebben betoogd, dat het straffen aan den lijve hem maar al te vaak werd opgelegd als eenen smartelijken, doch onvermijdelijken =plicht=. En zoo ging er geen dag voorbij, waarop hij geen klappen uitgedeeld had links en rechts zuiver uit plichtbesef louter uit kracht van een met overtuiging toegepast beginsel.

Carel van Nievelt - Chiaroscuro: Vertellingen tusschen licht en donker