United States or Kosovo ? Vote for the TOP Country of the Week !
Gy-zelf naamt in uw wieg hun wreede kluisters aan, Als woeste Ramanoth van Nob- en Gezerstroomen Zijn Leeuwenspitsers dreef naar Bethurs balsemboomen, En de Ur, met bloed gemengd, de lijken zeewaart joeg, Van daar 't verwoestend heir zijn' groenen zoom besloeg.
't Gevederd choor ontwaakte; Het West verzwolg de nacht: het schittrend Oosten blaakte. De Wachter van het licht, heraut der uchtendstond, Had reeds door Bethurs dal den nieuwen dag verkond, Om 't vadzig menschdom tot den arbeid aan te manen, En 't veldkruid beurde 't hoofd uit de uitgestorte tranen Des nachtdaauws, dien het licht in nevelen verhief.
I, 28, 6, II 3, 4; en het treffend gezegde eener merkwaardige fransche vrouw, op haar sterfbed: "je ne laisse ici que des mourants." IIe Zang, vs 475, bl. 28, rl 18 v. b. De wachter van het licht, heraut der uchtendstond. Had reeds door Bethurs dal den nieuwen dag verkond.
't Geronnen bloed kleeft rondsom op 't gewaad; Zijn kniën schokken aan elkandren van het beven; En naauwlijks weet zijn borst een heesch geluid te geven. Een drieste menigte vervult de Zuiderstreken. Wy streden, bogen voor hun overmacht, en weken. De zeekust staat in bloed; en Bethurs burcht vloog leêg. En Zilfa...." "Hemel, ach!
Woord Van De Dag