avondschemering

Bijgewerkt: 22 mei 2025

Maar eindelijk, na het gekeuvel, was zij moê, zoo moê van haar schrik, van al die emoties, en zij sprak niet meer en neuriede slechts een weinig, tot zij in de avondschemering, die tusschen de zware gordijnen viel, insliep, steeds met het hoofd op zijn knie.

Louis Couperus - Eline Vere: Een Haagsche roman