artistocratische

Bijgewerkt: 18 juli 2025

Op eenigen afstand gezien, kon hij nog voor een knap man doorgaan; zijn gelaat was regelmatig gevormd; de neus met een kleine artistocratische buiging, had zeer bewegelijke vleugels en om den mond lag een soms bittere trek, die vooral zichtbaar werd, als hij het hoofd in den nek wierp en met zijn groote donkergrijze oogen "#werkte#", iets, wat hij voortdurend deed, terwijl hij sprak.

Justus van Maurik - Op reis en thuis