angstig-wachtend

Bijgewerkt: 16 mei 2025

Van dat andere, dat machtige, dat volwassene, dat eenige echte, daar droom ik van in zoete, bedwelmende dagdroomen, daar verlang ik naar met 'n angstig-wachtend verlangen, en altijd glanst in de ramen van mijn zielehuis de gouden gloed van mijn hoop, maar soms, als ik 't zie, dat kasteel van mijn ziel, dan is 't 'n roode gloed, mooi donker bloedrood, weemoedig-dofrood, als van een ondergaande zon.

Herman Johan Robbers - De roman van Bernard Bandt