Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Atualizado: 8 de junho de 2025
Será pieguice, será o que o leitor quizer; mas, confesso-lhe, que me impressionou o fim da pobre boneca. Mal passou a chuva, desci o degrau da porta e, chegado á vidraça do sapateiro, perguntei com voz involuntariamente severa: Porque deitaste fóra a boneca, Maricas!? Não fui eu... balbuciou a pequena, chorando. Foi ali o Joaquim!... E porque fizeste tu aquillo, Joaquim?...
O que fizeste, ó mundo! do thesouro que vós homens mortaes chamais poetas: mas cujo nome d'harmonias bellas só o sabem as Cousas e as Estrellas? Deitaste ao lodo, á rua, e aviltamento esses que adora a Natureza inteira, esmagaste entre as pedras o talento, os seus craneos quebraste, na cegueira! As suas cinzas espalhaste ao vento! Profanaste os seus louros na poeira!
Henrique conchegou a roupa a si; á falta de velador, pousou o castiçal no travesseiro, e, abrindo um livro que trouxera de Lisboa, poz-se a ler, para obedecer a um habito adquirido. Não teria ainda lido um quarto de pagina, quando ouviu a voz da tia Dorothéa, que lhe dizia de fóra da porta: Ó menino, tu já te deitaste? Já, sim, tia Dorothéa. Olha se tens cautela com a luz.
Deu-se então horrivel scena. A edosa mãe abraçou-se com o corpo do filho, e, voltada para a Zina: Fôste tu que o deitaste a perder, maldita! clamou. A Zina, porém, não ouvia coisa nenhuma; estava para ali, qual estatua insensivel, como se, a ella, a alma a tivera deixado tambem. Até que por fim, abaixou-se, fez sobre o defunto o signal da cruz, beijou-o na testa, e saíu do quarto.
Palavra Do Dia
Outros Procurando