sparrehout

Bijgewerkt: 31 mei 2025

»Dáár zaten zij", hernam mijne gezellin »op dezelfde plek waar gij zoo even hebt geavondmaald. Het was vóór vierhonderd jaren eene opene zuilengalerij; eene tribune stond er opgeslagen voor de heeren van den clerus en van den raad. Daar zaten zij heilige mannen en erntfeste regenten. En tegenover hen, naast deze zuil, was een mutserd aangericht van goed droog sparrehout.

Carel van Nievelt - Chiaroscuro: Vertellingen tusschen licht en donker