praalkoetse

Bijgewerkt: 19 mei 2025

Het bed lag onder haar blauw-satijnen met kant overladen sargie toegedekt. Ernest had zich op een lagen zetel, in een hoek van de kamer, neergezet. Zijne knieën staken op, zijn rug duwde tegen de malsche leuning. Na dezen vermoeienden dag, voelde hij zich lam en lui en ontzenuwd. Hij kon zich niet inbeelden dat hij vandaag nog bij moeders praalkoetse had gestaan.

Herman Teirlinck - Het ivoren aapje : Een roman van Brusselsch leven