ontroosbaar

Bijgewerkt: 21 november 2025

En zij verborg haar aangezicht op haars vaders hart, legde haren arm om zijnen hals, stortte tranen op zijne borst en bleef zoo ontroosbaar weenen en snikken, welke pogingen men ook aanwendde om eenige verlichting in haren verschrikten geest te brengen.

Hendrik Conscience - De Kerels van Vlaanderen