levensmaaier

Bijgewerkt: 15 mei 2025

Ja, Willem zag hem zonder vrees; maar toch werd hij droevig, wanneer hij hem langdurig beschouwd had en, vermoeid zijne oogen sluitende, in de duisternis die hem omgaf toch alweder het beeld van den levensmaaier ontwaarde, en aan diens zijde een fraaien blonden knaap, een knaap met de rozen op de lachende wangen, een ruiker van de schoonste bloemen op de borst, en in zijn hand een krachtig wapen, waarmede hij een aantal zwarte wezens, die aan zijn voeten kropen, dreigde te vernietigen.

Jacobus Jan Cremer - Betuwsche novellen, en Een reisgezelschap