juichendgillen

Bijgewerkt: 2 mei 2025

"Zij veurzichtig, zij toch veurzichtig, mejonkvreiwe!" riep zij nog eens, als in een intuïtieve waarschuwing van onbewuste, diepere beteekenis, uit al haar kracht, terwijl het akelig gevaarte met een langzamen, sierlijken zwaai omdraaide en in de flikkering van zijn helle lichten die den zwarten nacht doorboorden, pijlsnel, onder 't juichendgillen van de menigte, in het verschiet verdween.

Cyriël Buysse - Het leven van Rozeke van Dalen, deel 1