gordijnenschaduwen

Bijgewerkt: 12 mei 2025

Zij vond de kamer hier een stille, afgezonderde plaats, als onder een kerk, een graf van rust, waar zij gekomen was, om voor goed uit te huilen, en dan te slapen, te slapen, daar alles voor haar toch voorbij was gegaan. Haar bewustzijn scheurde op. Dáar stond haar bed en de gordijnenschaduwen beblond-donkerden de wanden.

Lodewijk van Deyssel - Een liefde