duivengekir

Bijgewerkt: 10 juni 2025

Daarbij mengde zich echter leven, menschelijkheid, al het werkelijke waartoe Marius in staat was. 't Was een lyrische ontboezeming, de liefelijke hyperbolen van duivengekir, al de verfijningen der aanbidding tot een ruiker verzameld en een fijnen hemelschen geur ontwikkelend, een onbeschrijfelijk gefluister van het eene hart tot het andere.

Victor Hugo - De Ellendigen (Deel 4 van 5)