caféwanden

Bijgewerkt: 15 mei 2025

Rondom hun tafeltje stonden andere tafeltjes, naakt-houten koffiehuistafeltjes, en daaraan zaten allerlei mannen, heer-menschen, met oplettendheid lekker te eten en te praten met gezichten die wat uitdrukten: genot, genoegelijkheid, blijdschap, belangstelling, er was er een die keek met een siekeneurige bezorgdheid; en hij voelde dat zijn eigen gezicht niets uitdrukte dan misschien verveling en gemelijkheid. Overal in 't café, tusschen de kil-naakte caféwanden, was geroes van hard praten, en de kelners liepen en riepen door de zaal met een zjeuïge haast, met famieljare aanmatiging en harde, mislukkende affectatie-geluiden, quasi-grappige dreunen: As-je-blief!.... Aánnemen, meneer!.... kóm bij u!.... h

Herman Johan Robbers - De roman van Bernard Bandt