United States or Armenia ? Vote for the TOP Country of the Week !


»Een bijna nieuwe hoed!" antwoordde Pandoor. »Zoodat ik hem gekocht heb, zes jaren geleden van een brigadier, die gepensionneerd werd." En na hem met een voorschriftmatig gebaar op het hoofd geplaatst te hebben, stapte de deftige maréchaussée, terwijl hij het lichaam loodrecht op de heupen geplaatst hield, en deze laatsten balanceerde, den eenen kant op, terwijl ik naar den anderen kant ging.

Met schrik herkende ik de blauwe pantalon met zwarte naadstreep, de donkere uniformjas met verzilverde knoopen, den gelen buikriem en het ledergoed van Pandoor, die door mijn ongelukkig schot gewekt was. »Zoodat gij thans marechaussee-hoeden schiet?" zei hij met die stembuiging en tongval, die het geheele gild kenmerkt. »Marechaussee, ik verzeker u!" antwoordde ik stotterend.

Pandoor schreef zorgvuldig den naam van dat slachtoffer op, zijn beroep, zijn ouderdom, en zijn woonplaats en verder adres. Toen verzocht hij mij beleefd, hem mijn geweer toe te vertrouwen, waaraan ik onmiddellijk en volijverig voldeed. Dat was zoo veel minder gewicht te dragen.

»Zoodat gij een jachtakte hebt?" vroeg Pandoor. »Een jachtakte?" »Ja, een jachtakte! Gij weet toch wel wat een jachtakte is?" Waarachtig, ik had geen jachtakte! Ik had gemeend, dat ik voor een enkelen dag jagens het zonder dat zou hebben kunnen doen. Evenwel ik betuigde, hetgeen men steeds bij dergelijke gelegenheden betuigt, dat ik mijn jachtakte vergeten had.