United States or Heard Island and McDonald Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


En zij waren daar te zamen, aan het strand, de dominus zittende mismoediglijk op een stuk rots, waar de middagvloed om schuimde, om zich, op het strand, de tweelingen en de twee gladiatoren.... Onder de puinhoopen van het huis was ook de "paraziet" gevonden maar met gebroken beenen en hij werd ook in de villa verzorgd en de dominus had hem met manumissio "vrijgelaten", maar hoe zoû hij voortaan, vrij, geen slaaf meer, geen komediant meer, zijn brood verdienen, als Plinius hem niet meê zoû laten eten met zijn eigene slaven?? En mismoedig zat de dominus: geruïneerd was hij, als hij zeide: zijn caterva bijna geheel verloren door de vreeslijke ramp: o, hoe zoû hij er ooit boven-op nog komen!

Een vrijgelaten slaaf of slavin, libertinus, -na, blijft tegenover den gewezen eigenaar, die nu hun patronus is, een libertus, -ta, evenals pueri tegenover hunne ouders liberi heeten. Deden vrijgelatenen te kort aan den eerbied, dien zij hun patroon verschuldigd waren, dan kon de vrijlating herroepen worden. Zie over de vrijlating zelve manumissio.

Een feitelijke toestand van vrijheid, doch zonder burgerrecht, was het gevolg van de manumissio inter amicos, binnenshuis in tegenwoordigheid van een vijftal vrienden als getuigen, per mensam, doordat de eigenaar den slaaf als een vrij man aan tafel noodigde, per epistulam of onderhandsche schriftelijke verklaring, zie lex Iunia Norbana.

In ongunstigen zin wordt het woord ook gebezigd van den buit, dien een stadhouder zich door afpersingen verwerft. In het enkelvoud beteekent manubia in de taal der augurs een bliksemstraal. Zie Auguria no. 2. Manumissio, vrijlating van slaven. Door deze drie wijzen van vrijlating werd de slaaf niet alleen vrij man, maar ook burger.

Van een dies intercisus of naar een oudere schrijfwijze endotercisus, in den rom. kalender door EN aangeduid, was het middelste gedeelte feestdag. Festuca, roedje, stokje, zie manumissio. Pompeius Festus, taalkundige waarschijnlijk uit de 3de eeuw n. C., schreef een werk in 20 boeken de significatione verborum, ontleend aan een ouder en nog uitgebreider woordenboek van Verrius Flaccus. Avienus.