United States or Ethiopia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Lavinius Gabinius kwam aan en Taurus' meiden, wachtende, zittende op straat tegen den muur aan, wezen hem dadelijk Gymnazium en de anderen. Dat is de dominus van den grex, die komt spelen: hij was gisteren avond met de heele caterva bij Nilus.... Gymnazium keek nieuwsgierig uit. De dominus kwam nader en hij groette en sprak beleefd, maar als een man van beteekenis, Gymnazium aan.
Want Lavinius Gabinius komt met zijn caterva komedianten en het zijn er niet minder dan zès-en-twintig! Zès-en-twintig! roezemoesden de stemmen door den walm en wasem heen. Zes-en-twintig!! Wat een groote troep! Onderwijl telde de dominus zijn komedianten, die zijn slaven waren.
Zij zouden zich vast klampen aan hun Bacchides èn aan hun dominus en zij liepen met hem vooruit: de caterva, slenterend, volgde, vol commentaar. Langs den Vicus Tuscus, die van het Forum naar het Circus Maximus leidde, rijden zich de winkels. Hier stond het beeld van den god Vertumnus, god van alle wisselvalligheid, god van goed en slecht weêr, god ook van koop en verkoop.
Mijn caterva!! schreeuwde en snikte steeds de dominus: de tweelingen hingen, jammerend ook, aan hem en schreeuwden en snikten en plots, omhelsde hij hen razend, met een gil, tegen zich aan en zij schreeuwden allen en gilden; de meiden van Taurus en Gymnazium en de Alexandrijnsche kreten als katten met een zelfden uitroep, als van woedende smart, tegen de goden, maar Taurus hief hoog de gebalde vuisten en schold schuimbekkend tegen de ædilen....
Ten slotte: viel de dominus in met autoritaire verheffing van stem om die dondersche tweelingen toch te doen zwijgen: de heele caterva nu gluurde binnen, kop na kop en las, hard-op, een voor een: .... De Bacchides.... Dus de Bacchides?.... Daarna.... De Koffer....? Latinus en Thymele? LAUREOLUS Groot Exodium-Spel.
Zij wuifden, lachten terug; de dominus drong ze vooruit. De caterva was reeds een eind voort geslenterd; ja, de tweelingen bleven altijd de lievelingen. Wat wil je, hè; er waren er
Marmeren beelden, glanzende blank, bekroonden den hoogsten ommegang, gebarend tegen het transparante azuur. In de nissen der muren rijden zich eveneens de beelden. De deur van het postscænium stond open; de caterva, een voor een, slipte, slenterde er door heen, toen de dominus en de jongens naderden. Ze keken alle drie op. Toch een móoi Theater! bewonderde de dominus.
Neen, dominus, spotte de eerste "paraziet", die ook in het leven zich had aangewend geestig te zijn; wees maar niet bang: gestolen voor een tweede maal zullen de mooie tweelingetjes niet worden! De geheele caterva lachte om de grap, den dominus plagende, dat hij zeker wel, jaren her, de "mooie tweelingetjes" kon gestolen hebben.
De uitroeper riep, met galmende stem: Daciërs, sterke Daciërs, sterke mannen, knappe vrouwen! Daciërs.... Ik heb nooit meiden noodig, zei de dominus goedig; in mijn caterva doe ik het alles met mannen en jongens af.... De beide jongens giechelden: zij kregen van den dominus ieder een klap en een stomp. Die blagen! zei de dominus; ik meen....
Jij ook niet, Afer? smeekte Cecilianus. Zal je niet hard slaan? Dan krijg je.... Ja, dan krijg je van me.... Twee as, Afer.... Twee as, lieve Silus, als je niet hard slaat. De caterva lachte; de tooneelknechten lachten: zij hieven zelfs lachend de zweepen op. Au....!! gilde Cecilianus en trok zijn onderrug in. Maar de knecht h
Woord Van De Dag