United States or Georgia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het niet onbelangrijke "Enkhuizer Museum" zal er dan misschien heen worden overgebracht en Noordholland benoorden het IJ zal een aantrekkelijkheid te meer bezitten. Onze afbeelding is de reproductie van een penteekening, die de voor korten tijd overleden schilder, de heer P. Egmond, er van vervaardigde.

Kende hij mijn lievelings-auteur, hij haalde er in gezelschap de leelijkste plaatsen uit aan, met bijvoeging van "zoo als Hildebrands hooggeloofde die of die zegt". Waagdet gij nog eens een oude anecdote, die u veel genoegen verschaft had, waarvoor gij dus billijk eenige genegenheid voeddet, en waarvan gij u ook deze maal nog al vrij wat beloofdet, omdat allen zich hielden als of zij haar niet kenden: hij bedierf er de uitwerking van, door juist als 't op de aardigheid aankwam, het verhaal al raffelende voor u af te maken, van den Enkhuizer Almanak van 't jaar één te spreken, en te zeggen dat alle anecdotes laf zijn, en dit er een was, die hij honderd malen van u gehoord had.

"Zeer wel!" hernam de Bisschop; "maar ik heb geen trek om op het Enkhuizer Zand vast te raken. Doe mij het vermaak en poog zoo lang als gij kunt in 't goede vaarwater te blijven." "Hoogwaardigste!" zeide de schipper verbaasd: "dan raken wij hoe langer hoe verder van de vloot en drijven misschien tot aan de Kuinder af."

Naar de aanwijzing van den enkhuizer pensionaris Maelson, zou Linschoten de zeeëngte tusschen Nova-Zembla en de noordelijke kusten van Moscovië doorvaren; Barentsz daarentegen zou, overeenkomstig de meening van den amsterdamschen predikant Plancius, benoorden Nova-Zembla omzeilen: daar, nabij de pool, moest zich, volgens Plancius, eene open zee bevinden.

Tegen den avond was het windje aangewakkerd en hoopte onze maat nog voor den nacht Stavoren te bereiken, toen hij een grooten Amsterdammer bierhaalder zag, die op het Enkhuizer zand was vastgeraakt, 't geen nu dagelijks gebeurt, want de bakens zijn overal verzet of...." "Wij weten het: ga voort."

Enkhuizen heeft een oud bouwwerk, dat de «Drommedaris» genaamd wordt, en de keurige schrijfster Geertruida Carelsen vertelt in een lief verhaal van twee Enkhuizer minnenden, die samen de opperste verdieping beklommen, alwaar daarna de jonkman zijn aangebedene huldigde door dit eximproviso op den kalkwand te krassen: «Daar zie ik een ding, dat raar is: Lize op den «Drommedaris»!»