United States or Finland ? Vote for the TOP Country of the Week !


It was little wonder that in such times the old unity of the Christian commonwealth of the Middle Ages shivered into fragments, or that, side by side with a national language, there developed at any rate in England and in Germany a national Church. The unity of a common Roman Church and a common Romance culture was gone. Cuius regio eius religio.

Hac in regione Maresch vxor Baldewini nobilissima, quam de regno Angliae eduxit, diutina corporis molestia aggrauata, et duci Godefrido commendata, vitam exhalauit, sepulta Catholicis obsequijs; cuius nomen erat Godwera. The same in English.

De vrbe Constantinopoli, et reltquijs ibidem contentis. Constantinopolis pulchra est Ciuitas, et nobilis, triangularis in forma, firmiterque murata, cuius duae partes includuntur mari Hellesponto, quod plurimi modo appellant brachium sancti Georgij, et aliqui Buke, Troia vetus.

Accipite enim, optimi adulescentes, veterem orationem Archytae Tarentini, magni in primis et praeclari viri, quae mihi tradita est cum essem adulescens Tarenti cum Q. Maximo. Nullam capitaliorem pestem quam voluptatem corporis hominibus dicebat a natura datam, cuius voluptatis avidae libidines temere et ecfrenate ad potiendum incitarentur.

His instinct for richness of sound is equally conspicuous where it is found in purely Latin phrases, as in the opening of the sixteenth elegy Quae fueram magnis olim patefacta triumphis Ianua Tarpeiae nota pudicitiae Cuius inaurati celebrarunt limina currus Captorum lacrimis umida supplicibus, and where it depends on a lavish use of Greek ornament, as in the opening of the third

Porta Carero in illorum ad nos fauorem mittebantur, communi cum consensu erant ab ipsis approbati. Si vero quis alius iam captiuus est vel posthac futurus erit in nostra potestate, pro cuius redemptione nondum plene conuentum est et stipulatum de certo pretio persoluendo: concedimus Excellentiae vestrae, vt in hoc etiam casu vos, vestro pro arbitrio, de illis quicquid velitis, imperetis.

And he laid his hands upon that he blessed and gave thanks and he prayed and they all with him prayed: Deus, cuius verbo sanctificantur omnia, benedictionem tuam effunde super creaturas istas: et praesta ut quisquis eis secundum legem et voluntatem Tuam cum gratiarum actione usus fuerit per invocationem sanctissimi nominis Tui corporis sanitatem et animae tutelam Te auctore percipiat per Christum Dominum nostrum.

The word implies cultivation as well as mere knowledge; 'a learned man', merely as such, is 'homo litteratus'; cf. n. on 54. CUIUS ... FECI: 'the aforesaid' is in good Latin always expressed by a parenthesis like this and not by a participle in agreement with the noun. The phrases 'ante dictus', 'supra dictus', belong to silver Latin, where they are common. Cf. 23 quos ante dixi.

Alter Barbarorum et Affricorum, cuius erat sedes in Maroco super Mare Hispaniae. Et sub quo Richardus Rex Angliae cum alijs principibus Christianis custodiebat passum Rupium, ne ille sicut proposuerat transire, profecisset vltra. Tertius Melachsala, a quo sanctus Ludouicus rex Franciae captiuabatur in bello. Quartus Turquenna, qui Regem praedictum redemi dimisit pro pecunia. Quintus Meleth.

De Or. 2, 155 miror cur philosophiae prope bellum indixeris; Hor. Sat. 1, 5, 7 ventri indico bellum. CUIUS EST etc.: i.e. nature sanctions a certain amount of pleasure. This is the Peripatetic notion of the mean, to which Cicero often gives expression, as below, 77; also in Acad. 1, 39; 2, 139; and in De Off.; so Hor.