weemoedsvolheid

Bijgewerkt: 29 mei 2025

Maar in 't voorbijgaan, zie, daar werpt hij een blik op het vijftal silhouetten. Weer blijft hij staan; die aanblik valt hem in deze oogenblikken van weemoedsvolheid te zwaar; de grijsaard voelt zich genoodzaakt om zich aan een stoel vast te klemmen. O! hij werd zoo zwaar beproefd, zwaar; bitter zwaar! Van het tiental, hem door God geschonken, behield hij er ééne.

Jacobus Jan Cremer - Betuwsche novellen, en Een reisgezelschap