vogel-zelf

Bijgewerkt: 25 juni 2025

Daar heft hij plots zijn Aanschijn en met oogen, Vaag en toch klaar, uitkijkend naar den rand, Den versten zoom des horizons, waar vlogen Vogels, als vlekken op den heldren wand Des eindloos-wijden hemels, en zijn hand, Als vogel-zelf, zich zwierend naar den hooge,

P. C. (Pieter Cornelis) Boutens - Van vijf moderne dichters