schilderijdoek

Bijgewerkt: 4 mei 2025

Hij droeg een kort winterjasje dat op zijn ronden buik spande, en zijne smalle broekpijpen slodderden op zijne grauwe rijgsnoeren thoop. Hij lachte altijd, werkte nooit, had het schilderijdoek achter de kast gestoken en zijne borstels zoo maar in een waterbak gedoopt. Op een middag was hij met Veronika in de versche sneeuw gaan daggeren, de breede Tervurenlaan op.

Herman Teirlinck - Het ivoren aapje : Een roman van Brusselsch leven