prullerig

Bijgewerkt: 30 april 2025

We waren verrukt, en daarnaast hadden we zóó 't land aan ons zelven, dat wij daar op den stoep zaten en hij voor ons op den grond in eene deemoedige houding, zich klein makend voor ons, aan wie hij honderdvoud superieur is. Waarom? Waarom? omdat wij nu toevallig kinderen zijn van een vader, aan wien macht en aanzien is toebedeeld. O! hoe prullerig!

Raden Adjeng Kartini - Door duisternis tot licht: Gedachten over en voor het Javaansche volk