mimoe

Bijgewerkt: 27 mei 2025

Horatius spreekt van hen: Ambubaïarum collegia, pharmacopolæ, mendici, mimoe; en zoo lang de maatschappij zijn zal wat zij is, zullen zij wezen wat zij zijn. Onder het donker gewelf van hun hol, ontstaan zij voortdurend uit de maatschappelijke doorzijpeling. Zij komen immer als dezelfde spoken weder; alleen dragen zij dezelfde namen en dezelfde lichamen niet meer.

Victor Hugo - De Ellendigen (Deel 3 van 5)