kleurlettrine

Bijgewerkt: 23 juni 2025

Pastoor Doening nam zijn gebedenboek, opende het zwijgend, zocht, verward, naar de groote kleurlettrine, die den aanvang van een mooie hulde aan God met uitzonderlijke pracht placht te melden, en roerde koortsig de bladen. Als de heerlijke kleurlettrine bloot lag, pletsten er twee dikke tranen men weet niet van waar. Een lange poos zat reeds Ernest Verlat bij het bed van zijn vrouw.

Herman Teirlinck - Het ivoren aapje : Een roman van Brusselsch leven