ka-a-a-a-h

Bijgewerkt: 2 mei 2025

De moeder stak haar witte vaantje in de lucht den sneeuwwitten onderkant van haar nuttige staartje, die bij dag en bij nacht als een baken licht en sprong weg met een heesch ka-a-a-a-h! tot waarschuwing. Een van de kleintjes volgde dadelijk dapper in het voetspoor van de moeder, terwijl het met zijn eigen witte vaantje wuifde om den weg te wijzen aan al wat achter hem aan mocht komen.

William J. (William Joseph) Long - Dierenleven in de wildernis: Schetsen uit het leven der dieren hun natuurlijke aanleg: en wat zij leeren moeten