gitparelen

Bijgewerkt: 10 mei 2025

Bleek hingen, als bloemen, haar fijne handen tegen het zwarte kleed. Ze ging vóor den grooten spiegel staan, keerde zich half rechts om, dan links, deed de plooien in den rok uitrekken of breken, boog haar leên en hief haren arm. Ze lei een dubbele rang doffe gitparelen rond haren hals. Ze wendde zich naar Mariëtte: Ik dank u laat me alleen .... Nog stond ze vóor den spiegel.

Herman Teirlinck - Het ivoren aapje : Een roman van Brusselsch leven