geestbedwelmende

Bijgewerkt: 7 juni 2025

Waar moest zij zichzelve en haar droefheid verbergen? Een eind ver van het pad stond een geknotte boom, met een grooten platten steen bij den wortel. Daar waggelde Beatrice heen, en op dien steen zonk zij neder, terwijl alles nog om haar heen draaide. Van lieverlede ging die geestbedwelmende duizeling voorbij, en een nog heviger smart doorvlijmde haar ziel.

Henry Rider Haggard - Beatrice