παραδεισοπλασμένες

Ενημερώθηκε: 13 Μαΐου 2025

Και φθάνω οχ' την αγάπη σου Θερμός και ξαναμμένος, Και σου αγκαλιάζω του κορμιού Τα ασύγκριτα τα κάλλη Με τη θαμπή κι' αδύνατη Κι' ανέτολμη ματιά μου, Γιατί δεν φθάν' η αγκαλιά Δεν φθάνουν μου τα χέρια — Και βόσκω και κορφολογώ, Βουνό τες ωμορφιές σου, Τες ωμορφές σου πούν' θεϊκές Παραδεισοπλασμένες — Τα πολλά δάση, τες κορφές και τα δροσόνερά σου.

Kostas Krystallis - Έργα Ποιήματα - Πεζά Τόμος Δεύτερος