ναντηχούνε

Ενημερώθηκε: 30 Απριλίου 2025

Πάντα ξαναέλεγα τα λόγια της, πάντα τάκουγα ναντηχούνε σταυτιά μου κι όσο περσότερο τα συλλογιζόμουνα, τόσο περσότερο βεβαιωνόμουν πως πάλευε αναμεταξύ του πόθου να πεθάνη και της αγάπης της σε με και τα παιδιά, που της πρόσταζε να ζήση.

Gustaf af Geijerstam - Το βιβλίο του μικρού αδερφού : Μυθιστόρημα ενός Γάμου